ترشح واژن یک پدیده طبیعی و معمول در بدن زنان است. این ترشحات به حفظ رطوبت و سلامت واژن کمک می‌کنند و معمولاً بی‌رنگ یا سفید هستند. اما گاهی اوقات، این ترشحات ممکن است رنگ، بو یا قوام غیرعادی پیدا کنند و همراه با علائم دیگری مانند خارش، سوزش یا درد باشند. در این موارد، ممکن است نشانه‌ای از یک مشکل پزشکی باشد.
دلایل شایع ترشح سفید واژن
- ترشحات طبیعی: مقدار کمی ترشح سفید و بی‌بو، به خصوص در اواسط چرخه قاعدگی، کاملاً طبیعی است.
- عفونت قارچی: یکی از شایع‌ترین دلایل ترشح سفید، عفونت قارچی یا کاندیدا است. این عفونت با ترشح سفید و غلیظ شبیه پنیر، خارش شدید و سوزش همراه است.
- واژینوز باکتریال: این عفونت باکتریایی با ترشح سفید یا خاکستری، بوی ماهی و خارش خفیف همراه است.
- تریکومونیازیس: این عفونت انگلی با ترشح زرد یا سبز، بوی بد و خارش همراه است.
- بیماری‌های التهابی لگن (PID): این بیماری با ترشح زرد یا سبز، درد شکم، تب و خونریزی غیر طبیعی همراه است.
- سرطان دهانه رحم: در مراحل پیشرفته، سرطان دهانه رحم می‌تواند باعث ترشح غیر طبیعی و خونریزی شود.
- آتروفی واژن: کاهش سطح استروژن در دوران یائسگی می‌تواند باعث خشکی واژن و ترشح کم شود.
- بارداری: ترشح سفید در دوران بارداری به دلیل تغییرات هورمونی طبیعی است.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
اگر ترشحات واژن شما همراه با علائم زیر باشد، باید به پزشک مراجعه کنید:
- تغییر رنگ، بو یا قوام ترشحات: اگر ترشحات شما به رنگ زرد، سبز یا خاکستری تغییر کرده یا بوی بدی دارد، باید به پزشک مراجعه کنید.
- خارش، سوزش یا درد: اگر در ناحیه واژن احساس خارش، سوزش یا درد می‌کنید، باید به پزشک مراجعه کنید.
- تورم یا قرمزی واژن: اگر واژن شما متورم یا قرمز شده است، باید به پزشک مراجعه کنید.
- تب: اگر تب دارید، باید به پزشک مراجعه کنید.
- خونریزی غیر طبیعی: اگر بین پریودها یا بعد از رابطه جنسی خونریزی دارید، باید به پزشک مراجعه کنید.
- درد هنگام ادرار یا رابطه جنسی: اگر هنگام ادرار یا رابطه جنسی درد دارید، باید به پزشک مراجعه کنید.
تشخیص و درمان
پزشک برای تشخیص علت ترشح غیر طبیعی واژن، از شما در مورد علائم و سابقه پزشکی‌تان سوال خواهد کرد و معاینه لگنی انجام خواهد داد. همچنین ممکن است آزمایش‌های دیگری مانند کشت ترشحات یا آزمایش پاپ اسمیر را تجویز کند.
درمان ترشح سفید واژن به علت اصلی آن بستگی دارد. برای مثال، عفونت قارچی با داروهای ضد قارچ، عفونت باکتریایی با آنتی‌بیوتیک و عفونت‌های انگلی با داروهای ضد انگل درمان می‌شوند.
پیشگیری
- حفظ بهداشت فردی: روزانه ناحیه تناسلی را با آب گرم و صابون ملایم بشویید.
- استفاده از لباس زیر نخی: از پوشیدن لباس زیر تنگ و چسبان خودداری کنید.
- پرهیز از دوش گرفتن با آب داغ یا استفاده از مواد شوینده قوی: این کارها می‌تواند به خشک شدن واژن و افزایش خطر عفونت کمک کند.
- داشتن رابطه جنسی ایمن: استفاده از کاندوم می‌تواند از انتقال عفونت‌های جنسی جلوگیری کند.
نظرات کاربران