هر آنچه که باید درباره رماتیسم قلبی بدانید

رماتیسم قلبی عارضه‌ای است که به دریچه‌ها و عضلات قلب آسیب می‌رساند. این آسیب در اثر تب روماتیسمی، بیماری التهابی که می‌تواند بعد از عفونت استرپتوکوکی بدون درمان ایجاد شود، رخ می‌دهد.

عفونت‌های استرپتوکوکی که می‌توانند منجر به تب روماتیسمی شوند عبارتند از:

  • گلودرد استرپتوکوکی: این شایع‌ترین نوع عفونت استرپتوکوکی است که باعث گلودرد، تب، و لوزه‌های چرکی می‌شود.
  •  مخملک: این بیماری با بثورات پوستی قرمز، تب، گلودرد و تورم زبان مشخص می‌شود.
  • عفونت‌های پوستی استرپتوکوکی: این عفونت‌ها باعث ایجاد زخم‌های قرمز و دردناک روی پوست می‌شوند.

علائم رماتیسم قلبی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • تب: تب یکی از شایع‌ترین علائم رماتیسم قلبی است.
  • خستگی: احساس خستگی و ضعف عمومی may be experienced.
  • درد مفاصل: درد، تورم، قرمزی و گرمی در مفاصل بزرگ (مانند زانو، مچ پا، آرنج و شانه) ممکن است رخ دهد. این درد معمولاً مهاجر است، به این معنی که از یک مفصل به مفصل دیگر حرکت می‌کند.
  • تپش قلب: تپش قلب یا احساس نامنظم بودن ضربان قلب may occur.
  • تنگی نفس: تنگی نفس، به خصوص هنگام فعالیت بدنی، ممکن است رخ دهد.
  • تورم پاها و مچ پا: تجمع مایعات در پاها و مچ پا may be experienced.
  • صدای قلب غیرطبیعی: پزشک ممکن است با معاینه قلب با گوشی پزشکی، صدای غیرطبیعی ناشی از آسیب دریچه‌های قلب را بشنود.

تشخیص رماتیسم قلبی بر اساس معاینه فیزیکی، سابقه پزشکی و آزمایشات مختلف انجام می‌شود. آزمایشات مورد استفاده ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • آزمایش خون: آزمایش خون برای بررسی آنتی‌بادی‌های نشان‌دهنده عفونت استرپتوکوکی قبلی انجام می‌شود.
  • اکوکاردیوگرافی: این آزمایش با استفاده از امواج صوتی برای ایجاد تصویری از قلب و دریچه‌های آن استفاده می‌شود.
  • تصویربرداری قفسه سینه با اشعه ایکس: این آزمایش برای بررسی اندازه و شکل قلب و ریه‌ها انجام می‌شود.

درمان رماتیسم قلبی بر اساس شدت بیماری و آسیب به قلب متفاوت است. اهداف درمان عبارتند از:

  • از بین بردن عفونت استرپتوکوکی: آنتی‌بیوتیک‌ها برای از بین بردن عفونت استرپتوکوکی که باعث تب روماتیسمی شده است، تجویز می‌شود.
  • کاهش التهاب: داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند آسپرین یا ایبوپروفن برای کاهش التهاب قلب و مفاصل استفاده می‌شوند.
  • جلوگیری از آسیب بیشتر به قلب: داروهایی مانند پنی‌سیلین یا بنزاتین پنی‌سیلین G برای جلوگیری از عفونت‌های استرپتوکوکی بعدی و جلوگیری از آسیب بیشتر به قلب تجویز می‌شود.
  • کنترل علائم: داروهایی برای کنترل علائمی مانند نارسایی قلبی، فیبریلاسیون دهلیزی و تجمع مایعات تجویز می‌شود.

در موارد شدید رماتیسم قلبی، ممکن است جراحی دریچه قلب برای ترمیم یا تعویض دریچه‌های آسیب‌دیده قلب نیاز باشد.

پیشگیری از رماتیسم قلبی بهترین راه برای جلوگیری از رماتیسم قلبی، درمان سریع و کامل عفونت‌های استرپتوکوکی است.

برای این نوشته برچسبی وجود ندارد !

نظرات کاربران

دیدگاهی بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *